Heerliedepeerlie: een AH tas voor op je rug

Zijn genoeg mensen die deze tas willen

Net wat ik dacht!

De generaties na je bedanken de maatregelen, geen schaamte voor de mensen die niet een herbruikbare tas gebruiken

Wellicht

Goed verhaal, gaan we niks mee doen

Dit is Tiktok toch?

Dat ga ik zeker uitproberen!

In het begin van de 20e eeuw, toen de straten nog geplaveid waren met kasseien en de geur van kolenrook de lucht vulde, woonde mijn goede vriend Chiel Mi in een klein dorpje genaamd Klaverdorp. Chiel was een eenvoudige man, met een hart zo groot als de velden die zijn huis omringden.

Op een koude ochtend in de winter van 1912, terwijl de zon nog maar net boven de horizon uitkwam, hoorde Chiel het bekende geklingel van een bel. Het was de melkboer, Hendrik van der Meulen, die zijn dagelijkse ronde deed. Hendrik was een stevige man met een grijze snor en een eeuwige glimlach op zijn gezicht. Zijn melkkar, getrokken door een oude, trouwe paard genaamd Bella, was beladen met flessen verse melk.

Chiel haastte zich naar de voordeur en opende deze met een krakend geluid. Hendrik stond daar, gehuld in een dikke jas en een wollen muts. Zijn handen waren rood van de kou, maar zijn ogen straalden warmte uit.

“Goedemorgen, meneer Mi!” begroette Hendrik met een knikje. “Ik heb uw dagelijkse portie melk bij me.”

Chiel glimlachte. “Dank je, Hendrik. Kom binnen en warm jezelf bij de kachel.”

Hendrik stapte de kleine woonkamer binnen, waar de geur van versgebakken brood en brandend hout hem tegemoetkwam. Hij zette de melkflessen op de tafel en begon zijn verhaal.

“Chiel,” zei hij, “deze tijden veranderen snel. Elektriciteit komt eraan, en ik hoor dat er zelfs auto’s op de weg zullen verschijnen. Maar voor nu, laten we genieten van de eenvoudige dingen. Een glas verse melk, rechtstreeks van de boerderij.”

Chiel knikte instemmend en schonk twee glazen in. Ze proostten op het leven, op de vriendschap tussen een melkboer en een dorpsbewoner. Terwijl ze hun melk dronken, vertelde Hendrik verhalen over zijn reizen door de velden, de ontmoetingen met andere klanten en de avonturen van Bella.

Chiel luisterde aandachtig en voelde zich verbonden met de wereld buiten zijn kleine huis. Hij dacht aan de toekomst, aan de veranderingen die zouden komen, maar op dat moment was er alleen de warmte van de melk en de vriendschap van Hendrik.

En zo ging het door, dag na dag, jaar na jaar. De melkboer en de dorpsbewoner deelden niet alleen melk, maar ook hun levensverhalen. En hoewel de wereld om hen heen veranderde, bleef hun vriendschap onveranderd. (aangepast)

Waarschijnlijk niet. Dit is typisch stug bigshopper materiaal dat zich lastig klein laat maken.
Het voordeel is wel dat er na het shoppen veel gewicht mee terug kan.
Dit is ook handig voor beurzen en onverwachte meeneem meuk.

Pro tip, praxis heeft soepele bigshoppers die je wel klein kan maken.
Alleen wel even het karton uit de bodem halen.

Materiaal is hetzelfde als een gewone boodschappentas

Ja ik snap het niet zo goed. Heel veel negativiteit voor zoiets leuks

Duffe reactie